Van bouw tot rit: Taron

Taron is een multi-launch coaster die sinds juni 2016 te vinden is in het Duitse Phantasialand. Dat is vast niets nieuws voor de meeste van jullie. Deze zwarte achtbaan is wereldwijd enorm gewaardeerd door liefhebbers. Tijd om eens wat dieper in te duiken op de bouw, feiten en mijn mening over dit beest: Taron!

Phantasialand is onder de pretpark liefhebbers een enorm gewaardeerd themapark. Niet gek als je bedenkt dat dit kleine parkje een groot aanbod heeft aan attracties en achtbanen. Het park bestaat uit verschillende themagebieden, waaronder Deep Africa en Wuze Town. Zomer 2016 opende het nieuwste themagebied: Klugheim met 2 nieuwe coasters. Over één van de 2 coasters gaat deze blog namelijk: Taron!

 

Bouw

Phantasialand is een klein parkje. Dit houdt vaak in dat wanneer het park wat nieuws gaat bouwen een oudere attractie moet bezwijken en word gesloopt. Zo maakte het themagebied Siver City en de bijbehorende darkride Silbermine eind 2014 plaats voor de bouw van Klugheim. Het nieuwe themagebied is een uitbreiding op het al bestaande Mystery gebied. Het Mystery gedeelte van Phantasialand kent 2 attracties. Een ruim 48meter  hoge droptoren, genaamd Mystery Castle en een natte Rapid River die de naam River Quest draagt.

Maart 2015 werden in Phantasialand de eerste baandelen van Taron gespot. Meteen is duidelijk dat het om een Intamin track gaat. De indrukwekkende baandelen worden stuk voor stuk op hun plaats gehesen en ter bescherming verpakt in wit folie. Deze bescherming is nodig omdat Klugheim een extreem dichtbebouwd en gedetailleerd themadeel zou worden. Dit betekent dat de baan goed beschermd moest worden tijdens de bouw van het themagebied, zodat deze niet beschadigd zou raken.

Tijdens de bouw houdt Phantasialand zijn kaken stevig op elkaar. Door kleine gaten in het bouwhek volgen liefhebbers en bezoekers de bouw op de voet. Geduld werd dit keer beloond en het park gunde ons een bouwvideo van de nieuwe aanwinsten.  Grote rotsen en gebouwen en een tweede achtbaan volgden op de bouwplaats van Taron.

Op 23 oktober werd het laatste baandeel geplaatst en was de track compleet. Het nu nog indrukwekkendere geheel begon toch echt vormen aan te nemen. Thematische delen werden duidelijk zichtbaar en het mystieke, donkere sfeertje begon al echt zijn plek te vinden. Vlak daarna verschenen ook de eerst pull-trough karretjes. Deze karretjes zijn bedoeld om langzaam door de baan te trekken en te zien of alle veiligheidsafstanden wel gehaald worden. Dit is belangrijk, zodat je vanuit het karretje geen baandelen of thematisering kan aanraken.

Rond april 2016 begon Phantasialand met het delen van testritten van Taron. Hieruit blijkt dat de opening toch echt dichtbij gaat komen. We wachtten in spanning af.

6 juni 2016 kwam Phantasialand met het verlossende woord: op 30 juni 2016 zou Klugheim openen met natuurlijk de langverwachte Taron.

 

Wereld records

Wat Taron nog bijzonderder maakt is dat tijdens de opening deze baan meteen 4 wereldrecords binnen sleepte.

• • Langste multi-launch coaster in zijn soort
  • Snelste multi launch lancering ter wereld
  • De baan heeft 116 kruisingen tijdens de rit
  • De intensiefste LSM-lancering ter wereld

 

Mijn mening

Heel wat feiten verder reist nu de vraag wat ik van Taron vind. Daarvoor neem ik jullie mee terug naar 5 augustus 2016. Deze dag bezocht ik de Celebration Days in Phantasialand. Dit was tevens de dag dat ik Taron voor het eerst ging doen. Tijdens de bouw van dit themagebied ben ik vrijwel spoiler vrij gebleven. Zo wist ik bijvoorbeeld niet eens of het karretje tijdens de 2e lancering zou stilstaan of in een keer door zou knallen. Dit leverde natuurlijk extra positieve spanning op.

Toen ik mijn eerste stappen in Klugheim zette en richting Taron keek zag ik meteen de 2 immense lanceringen liggen. Vlak daarna rolde in een karretje met een goeie vaart de 2e lancering in. Het geluid wat dan klinkt ging door merg en been. Fantastisch! Ik was meteen nog meer hyped voor deze baan, want wat zag dit er allemaal ontzettend goed uit. Snelle bochten, dicht langs de rotsen, mooie gebouwen en een geweldige muziek van Imascore die door het gebied te horen is.

De wachtrij van Taron was erg lang. We hebben zo’n 2 uur geschuifeld over het snikhete saaie wacht plein. vlak voor het station moet je de keus maken of je front row wilt zitten of dat je liever op een van de overige rijen gaat plaatsnemen. Ik ben persoonlijk een echte front row liefhebber koos natuurlijk voor de optie om vooraan te zitten. Ik ben ontzettend fan van het brede uitzicht en gevoel van vrijheid wat je op die plekken hebt. Gelukkig was deze niet erg lang en konden we na 6 extra rondjes wachten meteen instappen.

Het baanverloop is fantastisch, de eerste lancering is lekker krachtig, de bocht die daar op volgt neemt hij erg lekker. Gevolgd door een geliefde airtime heuvel waar je flink wat ejector airtime vangt zeker als je beugel niet al te strak zit. De daarna volgende track kenmerkt zich door de extreem snelle en scherpe bochten.

Na een tijdje ga je met een soepele S bocht naar beneden richting de 2e lancering en dit is dan meteen ook voor mij het hoogtepunt van de baan. Deze lancering is zo snel; er komt werkelijk geen einde aan. Als je geluk hebt, vang je nog wat spetters water van de waterval die zich aan het eind van de lancering bevindt om het verhaal compleet te maken. Daarna bevind je je op het hoogste punt van Taron. Even heb je de tijd om te kijken naar het fantastische uitzicht over Klugheim en Phantasialand. Snel duik je weer de diepte in gevolgd door een herhaling van wederom scherpe bochten en airtime. De laatste bocht voor de eindremmen is ook een waardige krachtige finale van Taron.

Ik heb niet snel dat ik moet bijkomen van een ritje in een achtbaan, maar dit was zo’n moment. Vol adrenaline en blijdschap om eindelijk deze baan te mogen doen werd dus ook nog eens rijkelijk beloond. Al mijn verwachtingen zijn waargemaakt en misschien wel meer dan dat. Die dag volgenden nog 2 ritten, waarvan één in het donker. Daarmee sleepte deze achtbaan de nog altijd niet overwonnen eerste plaats in mijn lijstje van favoriete achtbanen.

Vraag je je nou af wie ik ben? Lees dan zeker even deze blog: Parkinside blog?! Wie, wat en waar!

 

Plus en minpunten:

+ De baan is fantastisch, bevat alles en laat zien dat inversies niet altijd nodig zijn om een goede achtbaan te creëren.

+ Imascore muziek.

+ Sfeer in de mooie delen van de wachtrij.

 

–  Het saaie wachtplein is wel echt een nadeel op drukke dagen. Gelukkig word deze niet altijd gebruikt.